Project 2022 - PART 2: CENTRAL GREECE (S4 Ep03)
Kështu nisa të shkoj për të parë Çorën, ku është edhe fshati kryesor i këtij ishulli. Dje pasdite bëra një shëtitje të shpejtë zbuluese si kontakt i parë me zonën, por pa shkuar askund në veçanti. Po të përjashtojmë natën që shkova për një birrë në Patitiri, që është shumë afër vendit ku jetoj. Le ta lëmë me kaq. Pra, mirëmëngjes. Le të shkojmë për një shëtitje në Alonissos-in e vjetër.
Hyra ne rrugicat, ketu shkoni vetem ne kembe (detyrim) dhe mire bejne. E mbajtën fshatin siç ishte, tradicional. Dhe ata bënë shumë mirë. Kjo kishë këtu (nga sa mësova), është e shekullit të 16-të. Dhe ende funksionon.
Normalisht. Po. Tavernë. Dyqan bizhuterish. Jemi pas sezonit turistik dhe kështu nuk ka shumë trafik në ishull, me 2750 banorë të përhershëm.
Nga të cilat 208 janë në këtë fshat. Gushti është kulmi i sezonit turistik këtu. Po, po. Te gjitha dyqanet kane pamje. Dhe gjithçka është gur. I gjithë ishulli është ndërtuar mbi një shkëmb.
Restorante të këndshme. Taverna të bukura. - A shkon diku nga këtu apo...?
- Po? Këtu është fundi. - Ah. Është fundi. - Ka një pamje të bukur. Ti duhet te shkosh. - Faleminderit.
- Përshëndetje. - Përshëndetje. - Fshati juaj ka dyqane të bukura. - Po. Faleminderit. - Do të vij dikur.
Dhe një kishë tjetër këtu. Fshehurazi. Deri askund. Shekulli i 17. Dhe ju zbrisni këtu. Pyes veten se si po bëjnë disa lëvizje! Si është e mundur të merrni mobiljet e mëdha, elektroshtëpiake dhe gjithçka tjetër për pajisjet e shtëpisë, nga hyrja e fshatit këtu poshtë, apo jo? Kështu u ngjitëm dhe tani vazhdojmë të shohim. Ku do të arrijmë? Turistët u mblodhën. Ata dalëngadalë po bashkohen. Më shumë të huaj. Ka edhe disa grekë që i kam dëgjuar të flasin, por
shumica janë të huaj dhe madje edhe anglezë, me sa kuptoj unë. Dhe një kishë tjetër këtu! Shiko këtu... Unë fola me një vendase këtu dhe ajo më tha se në dimër gjithçka mbyllet. Asnjë shpirt nuk lëviz në dimër, asgjë.
E logjikshme dhe e radhës... Le të shkojmë nga këtu dhe të shohim se çfarë ndodh. Po, po. Pra nuk ka arsye. Le të kthehemi. Shkojmë në det të lahemi se tashmë kishim djersitje. Le të shkojmë për të notuar. Ajo zbatohet!
Është e detyrueshme... Këtu duhet të vish pasdite vonë, me vesë, pa diell. Vend i bukur, më pëlqeu. Vazhdojmë tani, shkojmë në det. Motoçikleta është këtu, klasike. E bukur. NE RREGULL. Filloj të zbres në det për të gjetur një plazh që më pëlqen.
Ajo përballë shtëpisë ku jetoj është e mahnitshme, por ne gjithmonë kërkojmë diçka më të mirë. Ky është plazhi i Milisë. Edhe pse të gjitha plazhet e tyre këtu që shoh janë prej guri. yok rërë! Kjo është ndoshta arsyeja pse unë do të bëj një banjë atje përpara shtëpisë sime.
Këtu sirenat. Po, po. Leviz. Ujëra të bukur. I gjithë ishulli ka të paktën ujë të pastër.
Kjo është ajo që gjeta. Çdo plazh në ishull ka ujëra të pastër. Ndoshta sepse është e gjitha prej guri. Nuk më bëri shumë përshtypje ky plazh. Le të shkojmë te tjetra. Dhe ky është plazhi i Chrysis Milia. Le të shohim se çfarë ndodh këtu.
E bukur. Më e bukur se Milia tjetra. Po, po. Le të hedhim një vështrim më të afërt se çfarë po ndodh. Uluni, unë nuk jam ulur.
Unë do të bëj një banjë në shtëpi. Aty përpara. Le të shohim se çfarë ndodh. E bukur! Edhe rëra. E bukur. Silluni vetë. Jo thjesht e bukur. Shkojme. Le të shkojmë te tjetra.
Dhe befas, më ndodhi të gjeja shoqëri, që të mund të vazhdonim së bashku. ...për kthim. - Ora 4 sot? - Po. - Çfarë, vetëm për një ditë ke ardhur? - Sigurisht që jo, sigurisht. - Nuk e di se do të shohim. As unë nuk di çfarë të bëj. Ah për atë Kokkinokastro. Sepse toka është e kuqe. - Hë? - Shkëmbinjtë janë të kuq. Prandaj e quajnë Kokkinokastro.
- Hë? - Do të zbresim nga këtu? - Jo jo jo. Aq sa shkon rruga. Unë thjesht ndalova për të parë. - Do të zbresim tani për të parë se çfarë po ndodh.
Ah, motoçikleta po zbriste vëlla. Dhe këtu e lashë nëse doja dhe atje poshtë e lashë nëse doja. Hej dreq! - Nuk ka rendesi. Nuk e dinit. - Ne nuk e dinim këtë. Jo, thjesht zbrit. Në det (mos të them) merre motoçikletën
Gjithsesi, nuk ka rëndësi. Dëm i vogël. Shëndeti. Le të shkojmë atje ku është rëra e imët. Jo rërë e imët, guri i imët. Sepse këtu është guri i trashë dhe është për të trashë. - Ajo është më e bukur.
- Po, por... Ti nuk e di se cila është ajo e radhës... - Gjithsesi, ky është më i veçantë se pema e Mollës së Artë. Me pelqeu shume.
- Po e? Shkëmbi i Kuq. Ja ku eshte. Ai shkëmb këtu duhet të jetë ai i kuq. Në periudhën 1969-1970, gërmimet e kryera nga Dimitris Theoharis në anën jugperëndimore të Alonissos (përballë gadishullit të Kokkinokastro - ku jemi tani) dhe në ishullin e vogël Vrachos, nxorrën në dritë për herë të parë mbetje. datuar në epokën e neolitit të mesëm (5000-4000 p.e.s.). U zbuluan mjete të bollshme, thekon guri gëlqeror të fortë dhe eshtra të fosilizuara të gjitarëve të mëdhenj dhe më të vegjël. Sipas hulumtimit, ndoshta është një vend ku gjuetarët e epokës së Paleolitit të Mesëm (100.000-33.000 p.e.s.) u ndalën për të bërë veglat e tyre prej guri, për të copëtuar lojën e tyre dhe për të pastruar lëkurën e kafshëve.
Ne bëmë zhytjen tonë në Kokkinokastro dhe më vonë përfunduam në plazhin Leftos Gialos.
2023-01-02 03:58
